Een glimlach voor een vluchteling
Het verhaal van Sven (25)

Sven Rietkerk studeert journalistiek aan de Christelijke Hogeschool in Ede. Afgelopen zomer werd hij door zijn huisgenoot gevraagd om mee te gaan naar Lesbos. Niet om vakantie te vieren maar om vluchtelingen te helpen en te bemoedigen. Op Lesbos werkte hij in het vluchtelingenkamp. Een indrukwekkende reis waarin hij veel onbegrijpelijke en onmogelijke situaties tegenkwam. Een aantal maanden later blikt hij terug op deze reis...

Stel, je zit in je studentenkamer. Gemiddeld een vierkante meter of vijftien. Denk je daarbij in dat er nog twaalf anderen in diezelfde kamer wonen en dat alleen een deken de scheiding van jullie woonruimte aangeeft. Dat is de wereld van een vluchteling. Daar moet ik nog bij zeggen dat je het op deze manier goed voor elkaar hebt. Vele anderen slapen namelijk gewoon buiten in een tentje, of onder de open hemel.

“Alleen een deken geeft de scheiding van hun woonruimte aan.”

Afgelopen zomer werd mij op verschillende manieren duidelijk hoe hard de hulp nodig is, in vluchtelingenkamp. Niet alleen voor de organisatie die verlegen zit om vrijwilligers, maar vooral voor de mensen die verlangen naar rust en stabiliteit. Mensen uit Syrië, Iran, Irak, Bangladesh, Eritrea en ga zo maar door. Kinderen die liefde en aandacht nodig hebben, maar niet kunnen krijgen. Het eten dat om de paar dagen hetzelfde is, de chaos die ontstaat als er honderd nieuwe vluchtelingen moeten worden voorzien van een slaapplek. Stuk voor stuk schrijnende situaties.

Ik heb met eigen ogen gezien hoe het er aan toe gaat in het kamp. Elk van de bovenstaande situaties heb ik van dichtbij meegemaakt. Naast dat ik anders aan ben gaan kijken tegen de personen met de stempel vluchteling, heb ik kunnen genieten van een glimlach. De korte woordenwisseling in het Frans of drie woorden in een taal die voor mij totaal vreemd is. Het aanleren van een landkaart omdat een jongetje wilde weten waar hij vandaan kwam en nu is. Dan heb ik het nog niet eens gehad over de vriendschappen die je opbouwt in de tijd dat je daar bent. Hartverwarmend én bemoedigend, een ervaring die veel indruk heeft gemaakt.

“Ik ben anders gaan kijken naar personen met de stempel vluchteling, ik heb kunnen genieten van een glimlach.”

Lees nog een verhaal

Livingstone
© Copyright 2024 Livingstone - Privacybeleid
SGR SGRZ Calamiteitenfonds ANBI