Klein handje op je knie
Het verhaal van David (24)

David ging afgelopen zomer (2016) mee op reis naar Purcari in Moldavië. Hij vertelt hoe zijn ervaring is geweest.

Ik kan oprecht zeggen dat ik alles aan Moldavië fantastisch vind! Allereerst het land zelf. Toen ik op een gegeven moment op een pleintje stond, met de zon hoog in een strakblauwe lucht, met geen auto in de buurt en een Moldavisch ijsje (die zijn echt aan te raden overigens!) in mijn hand, realiseerde ik me dat je helemaal niet zoveel dure dingen nodig hebt. Ook zonder alle luxe die voor ons zo gewoon is, kan je je volkomen ontspannen en volkomen gelukkig voelen.

Verder zijn er de mensen. Hoewel sommigen in het begin vrij stug lijken, zie je ze bijna nooit meer zonder brede glimlach als ze je eenmaal kennen. Het is een glimlach die zowel vriendelijkheid als dankbaarheid uitstraalt. En naast vriendelijk zijn ze ook ontzettend gul. Ze doen enorm hun best om te zorgen dat we ons op ons gemak voelen. Zo hebben ze de tweede dag voor ons een douche gebouwd en werd ons een rondje in de Lada van de pastor aangeboden (en ik mocht zelf rijden!

“Ook zonder alle luxe kan je je volkomen ontspannen en gelukkig voelen.”

Purcari
En tot slot is er nog het project. We hebben ontzettend hard kunnen werken. We hebben het dak van de kerk (en toekomstig Day Care Centre) gesloopt, twee weken nadat we weer waren vertrokken zat het nieuwe dak erop. En we hebben de nieuwe muren gemetseld en zo het gebouwtje meer dan twee keer zo groot gemaakt.

Kinderkamp
Maar het project bestaat niet alleen uit bouwen. De eerste van de twee weken was er een kinderkamp georganiseerd door Youth for Christ, op het schoolplein. Meer dan 100 kinderen kwamen daar iedere dag naartoe om spelletjes te doen, te sporten, bijbellessen te volgen, en gewoon lekker te spelen natuurlijk. Wat een energie hebben die kinderen, en wat zijn ze allemaal leuk! Ik heb meerdere mensen uit mijn team horen zeggen dat ze er wel een paar mee terug wilden nemen in hun koffer. En ik geef ze groot gelijk!

Verschil maken
Natuurlijk hebben we niet non-stop gewerkt, daar was het simpelweg te warm voor. Gelukkig was er in de buurt van Purcari genoeg te doen. We hebben gezwommen in een zijtak van de Nistru. En voetbal- en unihockey wedstrijdjes gespeeld tegen Moldavische jongeren. Dit was allemaal onwijs leuk natuurlijk, maar het mooiste blijft natuurlijk dat we echt een verschil hebben gemaakt voor de mensen daar. En dat is iets wat ik mijn leven lang niet zal vergeten!

Bekijk het project van deze partner

Lees nog een verhaal

Livingstone
© Copyright 2024 Livingstone - Privacybeleid
SGR SGRZ Calamiteitenfonds ANBI